• موقوفات فاطمه (س)

زندگی کوتاه زهرای مرضیه علیهاالسلام برکات بی‏‌شماری را به دنبال داشت، برکات معنویش سراسر تاریخ اسلامی را فرا گرفت، حکایت‌‏های پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه اهل بیت علیهم‌السلام از رفتار خداپسندانه‌اش بالاترین مدرسه انسان‌‏سازی آنان بود، مفسران ژرف‏ اندیش در ذیل سوره کوثر، فاطمه علیهاالسلام و فرزندانش را مصداق حقیقی کوثر – خیر کثیر – دانسته‏ اند (1)، که خداوند آنها را به پیامبرش عنایت کرد پس نمی‌توان برکات وجودی فاطمه علیهاالسلام را تنها منحصر در امور معنوی دانست، عملکرد و سیره پیامبرگونه‌‏اش در امور مادی و معنوی هر دو برکت را به دنبال داشت. او در باب صدقات و موقوفات برترین بانوی جهان بوده و هست، هر چه را مالک بوده بر اساس سیره پدر بزرگوارش تقدیم به فقراء و مستمندان می‌نمود و علاوه بر کمک‌های مقطعی کمک‏‌های جاویدان و مستمری – موقوفات و صدقات – داشته است.

علامه مجلسی (ره) می‌گوید:

سید بن ‏طاووس (ره) رو به فرزندش نمود، گفت: پسرم! موقوفات و صدقات جده ‏ات فاطمه زهرا علیهاالسلام همانند العوالی – حیطان سبعه – و… از اموالی بود که رسول خدا صلی الله علیه و آله آنها را بدون جنگ و درگیری مالک گردید و کسی در آن شریک نبوده و ملک خالص آن حضرت شد و «فیء‏» محسوب شد. بعداً پیامبر خدا صلی الله علیه و آله آنها را در زمان حیات خویش به دخترش به صورت هبه (بخشش) واگذار کرد. فاطمه علیهاالسلام هم آنها را در راه خدا وقف نمود و سپس «موقوف علیهم‏» – کسانی را که می‌‏توانند از آن موقوفات استفاده نمایند – مشخص کرد.

سپس سید بن ‏طاووس (ره) اضافه کرد و گفت: فرزندم! در ارزش آنها همین ‏قدر بس که بعضی از آن اموال سالانه بین 24000 تا 70000 درهم درآمد داشته است.(2)

  • ام ‏العیال

چشمه‌‏ای است که به برکت آن روستایی بزرگ در کنارش ساخته شده، این روستا در نزدیکی قلعه‌‏های «آره‏» که بین راه مکه و مدینه است واقع شده، در آن روزگار بیش از 20000 نخل خرما داشته است و امروز هم در آنجا میوه‌های مختلف مانند لیمو، انگور، موز به عمل می‌آید، ام‏ العیال در یکصد و هفتاد کیلومتری مدینه منوره و پنجاه و شش کیلومتری شرق «سقیا» قرار دارد.(3).

عرام بن‏ اصبغ سلمی که شخصی مورد اطمینان است و در سال‏ های 275 هجری قمری زندگی می‌‏کرده و در شناسایی منطقه «تهامه‏» از خبرگی ویژه‌‏ای برخوردار بود، (4) می‌‏گوید: «ام‏ العیال قریة صدقة فاطمة الزهراء بنت رسول الله صلی الله علیه و آله»؛

روستای‌ ام ‏العیال صدقه و موقوفه فاطمه زهرا علیهاالسلام دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله است.(5)

امروز هم فرزندان فاطمه علیهاالسلام از آن بهره می‌‏گیرند. این چشمه و این سرزمین از سوی صدیقه طاهره علیهاالسلام بر سادات حسینی وقف گردیده است. (6)

چه بسا وقف بر سادات حسینی از آن جهت ‏بوده که بنا بر پیش‏ بینی فاطمه علیهاالسلام امامت در نسل و فرزندان حسین بن ‏علی علیهماالسلام استمرار پیدا می‌‏کرده و از سوی دیگر بعد از شهادت ابا عبدالله الحسین علیه‌السلام فرزندان آن حضرت بیشتر مورد غضب و ناخوشایندی حاکمان بنی ‏امیه واقع می‌‏شدند و نیاز به یک پشتوانه مالی خاص داشتند. از این رو «ام‏ العیال‏» را وقف سادات حسینی می‌‏نماید و در بین مسلمانان روشن و مسلم است که اموال موقوفه باید صرف «موقوف علیهم‏» گردد.

سمهودی نیز می‌‏نویسد: ام ‏العیال، چشمه‏‌ای است که متعلق به فاطمه زهرا علیهاالسلام بوده سپس آن را وقف نمود. توسط این چشمه بیش از بیست هزار نخل آبیاری می‌گردیده و جعفر بن‏ طلحه بن عبیدالله تیمی ‌دویست ‏هزار دینار جهت احیاء آن و اطراف آن صرف کرده است. (7)

  • دیگر موقوفات صدیقه طاهره

دیگر موقوفات صدیقه طاهره در وصیت‏ نامه‏‌اش به علی بن ‏ابیطالب علیه‌السلام چنین آمده است:

ابوبصیر می‌گوید: امام محمد باقر علیه‌السلام فرمود: آیا وصیت‏ نامه مادرم فاطمه علیهاالسلام را در این مورد بخوانم؟ ما تقاضا و درخواست نمودیم که قرائت کند. حضرت ظرف کوچک (و یا زنبیلی) را بیرون آورد و نوشته‌‏ای را از آن میان به دست گرفت و چنین قرائت کرد:

«بسم الله الرحمن الرحیم، هذا ما اوصت ‏به فاطمة بنت محمد رسول الله صلی الله علیه و آله اوصت ‏بحوائطها السبعة، العواف و الدلال و البرقة و المیثب و الحسنی و الصافیة و ماء لام ابراهیم الی علی بن‏ ابی ‏طالب فان مضی علی فالی الحسن فان مضی الحسن فالی الحسین فان مضی الحسین فالی الاکبر من ولدی. شهد الله علی ذلک و المقداد بن الاسود و الزبیر بن عوام و کتب علی بن ابی ‏طالب علیه‌‌السلام»؛ (8)

این وصیت ‏نامه‌‏ای است که فاطمه زهرا علیهاالسلام دختر محمد پیامبر خدا صلی الله علیه و آله بدان وصیت نمود. در آن وصیت نمود که زمین‌‏ها و باغ‌‏های دیوار شده هفت گانه: العواف، الدلال، البرقه، المثیب، الحسنی، الصافیه و مشربه ام ابراهیم، در اختیار علی بن ‏ابی ‏طالب علیه‌السلام است و چنانچه علی علیه‌السلام از دنیا رفت در اختیار فرزندم حسن بن‏ علی علیهماالسلام قرار می‌گیرد و چنانچه او از دنیا رفت در اختیار فرزند دیگرم حسین بن‏ علی علیهماالسلام خواهد بود و بعد از او در اختیار بزرگترین فرزندانم قرار خواهد گرفت. گواهی می‌‏دهد بر این وصیت‏ نامه خداوند متعال و سپس افرادی همانند مقداد بن ‏اسود کندی و زبیر بن ‏عوام. که وصیت ‏نامه توسط امیرمؤمنان علی بن ‏ابیطالب علیه‌‏السلام نوشته شد.

همانند روایت فوق با اندکی اختلاف از امام صادق و امام رضا علیهماالسلام نقل گردیده و مضمون گذشته را مورد تأکید قرار داده‌‏اند.

سمهودی درباره باغ‌‏های هفتگانه به نقل از واقدی گفته است: مخیریق در میان یهود بنی ‏نضیر عالم اندیشمند و متعهدی بود که ایمان به پیامبر خدا صلی الله علیه و آله آورد سپس اموالش را در اختیار آن حضرت قرار داد و این اموال همان باغ‏‌های دیوار کشیده هفتگانه بوده است. و همچنین از محمد بن ‏کعب نقل کرده که: این اموال متعلق به مخیریق یهودی بوده، چون جنگ «احد» فرا رسید رو به دیگر یهودیان کرد و گفت: چرا محمد صلی الله علیه و آله را یاری نمی‌کنید؟ سوگند به خدا همه شما می‌دانید که یاری دادن به او وظیفه و تکلیف همه شماها است. جواب دادند: امروز شنبه است. روز عبادت و تعطیلی است مخیریق گفت: شما از وظیفه فرار می‌کنید شنبه یعنی چه؟! سپس خود شمشیر بر گرفت و همراه با رسول گرامی اسلام با دشمنان آن حضرت جنگید تا سخت مجروح گردید و چون در بستر افتاد چنین وصیت کرد:

«اموالی الی محمد یضعها حیث‏ یشاء»؛ دارائی‌‏های من در اختیار محمد صلی الله علیه و آله خواهد بود هر کجا می‌خواهد و صلاح می‌‏داند مصرف کند. (9).

رسول خدا در سال هفتم هجرت اموال مخیریق را جزء صدقات قرار داد (10) ولکن امام رضا علیه‌السلام فرمود: رسول خدا آن‏‌ها را وقف بر فاطمه نمود، و سپس فاطمه آنها را بر بنی ‏هاشم و بنی‏ المطلب وقف نموده است. (11)

  • پینوشت:

(1) التفسیر الکبیر، فخر رازی، ج 32، ص 124؛ مجمع البیان، ج 10، ص‏549.

(2) سفینة البحار، شیخ عباس قمی، ج‏7، ص 45؛ بحارالانوار، ج‏29، ص‏123، ح 5.

(3) معجم معالم الحجاز، عاتق بن ‏غیث‏ بلادی، ج 1، ص 21.

(4) اعلام زرکلی، ج 4، ص‏223.

(5) معجم معالم الحجاز، ج‏6، ص 194.

(6) عمدة الاخبار فی مدینه المختار، احمد بن ‏عبدالحمید عباسی، ص 241.

(7) وفاء الوفا باخبار دار المصطفی، ج 4، ص 1130.

(8) فروع کافی، ج‏7، ص 48، ح 5؛ بحارالانوار، ج ‏43، ص ‏235، ح ‏1.

(9) وفاء الوفا، ج ‏3، ص 990 – 825.

(10) تاریخ المدینة المنورة، ابن شبة، ج ‏3، ص ‏173 – 175.

(11) فروع کافی، ج ‏7، ص ‏47 – 48، ح 1 – 4.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا