حرمت آتش بر فاطمه سلام الله علیها و فرزندانش
حضرت علی علیه‌السلام چنین فرمودند:
شنیدم که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: فاطمه سلام الله علیها را فاطمه نامیده‌اند، زیرا که خدای تبارک و تعالی وی و فرزندانش را از آتش باز داشته و برکنار داشته است، البته آن فرزندانی از ایشان که خدا را ملاقات کنند در حالی که ایمان به پروردگار داشته و به آنچه که بر من نازل گردیده اعتقاد داشته باشند. (1)
نور تبسم فاطمه سلام الله علیها
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
در آن هنگام که بهشتیان در بهشت برخودار از نعمت و دوزخیان در آتش گرفتار عذابند، برای بهشتیان نوری می‌درخشد، از یکدیگر می‌پرسند: این نور چیست؟ شاید پروردگار با عزت و اقتدار بر ما توجه فرموده و به ما نظر افکنده است؟! رضوان (فرشته نگهبان بهشت) به آنان می‌گوید: نه علی علیه‌السلام با فاطمه علیهاالسلام مزاحی کرده و او(فاطمه) لبخند زده است، این نور از دندانهای او درخشیده است. (2)
بهشت و پیراهن خون آلود حسین علیه‌السلام
حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه علیهم حکایت فرماید:
آن هنگام که صحرای محشر بر پا شود و خداوند تمامی بندگانش را زنده احضار نماید، صدائی به گوش همگان خواهد رسید که: ای جماعت! چشمهای خود را ببندید و سرهای خود را به زیر افکنید، چون که فاطمه دختر محمّد صلی اللّه علیه و آله می‌خواهد از پل صراط عبور نماید.
پس همگان چشم های خود را می‌بندند و حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها در حالی که هفتاد هزار فرشته او را مشایعت و همراهی می‌کنند، وارد می‌شود و در یکی از موقف های مهمّ محشر توقّف می‌فرماید.
پس از آن پیراهن به خون آغشته حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه‌السلام را در دست گرفته و به محضر ربوبی پروردگار عرضه می‌دارد: پروردگارا! این پیراهن فرزندم، حسین می‌باشد، تو خود آگاهی که با فرزندم چگونه رفتار کردند.
در این هنگام، صدائی از طرف خداوند متعال می‌رسد: ای فاطمه! هر خواسته و تقاضائی داری بگو، که برآورده خواهد شد.
و حضرت زهرا سلام اللّه علیها اظهار دارد: خدایا! انتقام مرا از قاتلین فرزندم حسین، بگیر.
پس شعله ای مهیب از آتش بر پا شود و زبانه کشان یکایک قاتلین امام حسین علیه‌السلام را فرو بلعد، همان طوری که پرنده ای که دانه از زمین برچیند.
و سپس به عمق دوزخ برگردد و تمامی آن افرادِ ظالم، به عذاب های دردناک مجازات و عقاب خواهند شد.
بعد از آن، فاطمه زهرا سلام اللّه علیها به سوی بهشت حرکت می‌نماید و در حالی که ذریه و دوستان و علاقه‌مندانش همراه او می‌باشند، وارد بهشت خواهند شد؛ و از انواع برکات و نعمت‌های آن بهره‌مند می‌گردند.(3)
بهشت و حشر حسین علیه‌السلام
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: روز قیامت که می‌شود برای فاطمه علیهاالسلام قبه ای از نور نصب می‌شود، و حسین علیه‌السلام می‌آید در حالیکه سر مبارکش در دستش می‌باشد.
وقتی فاطمه علیهاالسلام او را می‌بیند ناله و فریادی می‌زند که در محشر هیچ ملک مقرب و نبی مرسل و بنده مؤمنی نمی‌ماند، مگر اینکه برای او گریه می‌کند. در این حال خداوند عزوجل کسی را با بهترین صورت برای او حاضر می‌کند، و حسین بدون سر با قاتلانش مخاصمه می‌کند.
خداوند قاتلین او و آنانکه خود را علیه او آماده کرده بودند و آنانکه شرکت در کشتن او داشتند جمع می‌کند و همه آنان را می‌کشد تا به آخر آنان می‌رسد. سپس دوباره آنان را جمع می‌کند و امیرالمؤمنین علیه‌السلام آنان را می‌کشد. بار دیگر آنان را جمع می‌کند و امام حسن علیه‌السلام آنان را می‌کشد. بار دیگر آنان را جمع می‌کند و امام حسین علیه‌السلام آنان را می‌کشد. همچنان آنان را جمع می‌کند و هیچ یک از ذریه ما نمی‌ماند مگر این که آنان را می‌کشد. آنگاه خداوند عقده غیظ را باز می‌کند و اندوه را از یاد می‌برد. (4)
تحفه فاطمه سلام الله علیها
پیامبر صلی الله علیه و آله به فاطمه علیهاالسلام فرمود: آیا تو را مژده بدهم؟ وقتی خداوند می‌خواهد در بهشت به همسر یکی از دوستانش تحفه بدهد، کسی را نزد تو می‌فرستد، که از زینتهای خود برای او تحفه بفرستی. (5)
قصرهای فاطمه سلام الله علیها و علی علیه‌السلام
پیامبر صلی الله علیه و آله می‌فرمود: آنگاه که خداوند دستور داد که فاطمه علیهاالسلام را به علی تزویج کنم و من این کار را انجام دادم، جبرئیل به من گفت: خداوند بهشتی از مروارید آفریده که بین هر ستون تا ستون دیگر مرواریدی آراسته به یاقوت با طلاست و سقفهای آن از زبرجد سبز است، و طاقهایی در آن قرار داده شده که از مروارید آراسته به یاقوت است.
غرفه و اتاقهای آن خشتی از طلا و خشتی از نقره و خشتی از یاقوت و خشتی از زبرجد است. خداوند چشمه‌هایی در آن قرار داده که از اطراف غرفه‌ها می‌جوشد و نهرها اطراف آن را گرفته، و روی نهرها قبه‌هایی از دُر گذاشته که با زنجیرهای طلا به هم متصل است، و اطراف آن را درختان گوناگون احاطه کرده است.
بر روی هر شاخه قبه‌ای بنا شده است. در هر قبه ای تختی از دُر سفید که پوشش آن از سندس و استبرق است پوشیده شده، و زمین آن با زعفران فرش شده، و مشک و عنبر پاشیده شده است.
در هر قبه حوریه‌ای است، و هر قبه هزار در دارد. بر هر دری دو دختر خدمتکار و دو درخت، و هر قبه فرش شده و اطراف آن نوشته‌ای از آیة الکرسی است.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: گفتم: یا جبرئیل! خداوند این بهشت را برای چه کسی بنا کرده است؟ گفت: آن را برای علی بن ابی طالب و دخترت فاطمه بنا کرده، و این غیر از آن بهشتی است که دارند. این تحفه ای است که خداوند به آنان داده، تا به خاطر آن چشم تو یا رسول الله روشن شود. (6)
فضائل و مقامات بهشتی حضرت زهرا سلام الله علیها و شیعیان او
ابوجعفر طبری در کتاب بشارة المصطفی از همام ابی علی نقل می‌کند که گفت به کعب الاحبار گفتم: نظر شما درباره شیعیان علی بن ابیطالب علیه‌السلام چیست؟
در پاسخ گفت: «ای همام! من صفات آنها را در قرآن یافته ام، آنها حزب خدا و انصار دین خدا و پیرو ولی هدا، و بندگان خاص و بزرگوار خدا در میان خلق هستند، خداوند آنها را برای دین خود برگزیده، و برای بهشت خود آفریده است، آنها در فردوس اعلای بهشت در میان خیمه و اطاقهائی که از (دانه های شفّاف) مروارید و لؤلؤ برپا شده، سکونت می‌کنند، آنها در میان مقرّبان ابرار هستند و از نوشابه دست نخورده سر بسته سیراب می‌شوند، این نوشابه از آب چشمه ای است که «تسنیم» نام دارد، که به آنها اختصاص دارد، تسنیم چشمهای است که خداوند آن را به حضرت فاطمه دختر محمّد صلی الله علیه و آله و همسر علی علیه‌السلام عطا فرموده است که منبع آن چشمه زیر ستونی قرار دارد که قبّه آن ستون در خنکی و برودت مانند کافور، و در طعم مانند زنجبیل و در بو مانند مُشک است، سپس آب آن چشمه در جویها جریان می‌یابد، شیعیان و دوستان فاطمه علیهاالسلام از آن می‌آشامند، و آن قُبّه دارای چهار ستون است، یک ستون آن از مروارید سفید است، که در زیر آن چشمه ای بنام «طهور» قرار دارد، و یک ستون آن از زُمُرّد سبز است که در زیر آن دو چشمه پر فوران از شراب طهور و عسل قرار دارد، هر یک از آن چشمه ها به سوی قسمت پائین بهشت جریان دارند، جز چشمه «تسنیم» که در قسمت اعلای بهشت، روان است که خواص بهشتیان از آن می‌آشامند، و آن شیعیان و دوستان علی علیه‌السلام هستند، و این است تفسیر قول خدا که در قرآن می‌فرماید:
«یسْقَوْنَ مِنْ رَحِیق مَخْتُومٍ… عَیناً یشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ»؛ (7)
آنها از شراب زلال دست نخورده سر بسته سیراب می‌شوند… همان چشمه ای که مقرّبان از آن می‌نوشد. پس این نعمت بر شیعیان گوارا باد.
سپس کعب الاحبار گفت: سوگند به خدا، شیعیان را دوست نمی‌دارد مگر کسانی که خداوند از آنها، عهد و میثاق گرفته است.
ابوجعفر طبری پس از نقل فوق، می‌گوید: سزاوار است که شیعیان، این حدیث را با آب طلا بنویسند، تا نقل بسیار شده و از نابودی، حفظ گردد، و به مفاد آن عمل کنند که موجب دستیابی به آن همه درجات عالی بهشتی خواهد گردید، با توجّه به اینکه این روایت از اهل تسنّن نقل شده است که برای حجّت بودن، رساتر است (و از تهمت ساختگی شیعه بدور است) و صحّتش روشنتر می‌باشد.
مقام و درجه وسیله
رسول خدا فرمود:
«إن فی الجنة درجة تدعی الوسیلة فاذا سألتم اللَّه فاسألوا لی الوسیلة». قالوا یا رسول اللَّه من یسکن معک فیها؟ قال: «علی علیه‌السلام و فاطمة علیهاالسلام و الحسن علیه‌السلام و الحسین علیه‌السلام»؛ (8)
در بهشت درجه ای به نام وسیله است. هرگاه خواستید هنگام دعا، چیزی برایم بخواهید، مقام وسیله را از خداوند خواستار شوید.
گفتند: یا رسول اللَّه! چه کسانی در این درجه (مخصوص) با شما همنشین خواهند بود؟
فرمود: علی علیه‌السلام، فاطمه علیهاالسلام، حسن علیه‌السلام و حسین علیه‌السلام.
علامه امینی(9) می‌نویسد: از مناقب حضرت زهرا علیهاالسلام همراه بودن او با پدر و همسر و فرزندانش در درجه وسیله است. آن جا پایتخت عظمت حضرت حق، تبارک و تعالی است و جز پنج تن هیچ کس از انبیا و اولیا و مرسلین و صالحان و فرشتگان مقرّب کسی بدان راه نمی‌یابد. (10)
سکونت در حظیرة القدس
سیوطی در مسند می‌نویسد:
«إن فاطمة و علیا و الحسن و الحسین فی حظیرة القدس فی قبة بیضاء سقفها عرش الرحمن»؛ (11)
فاطمه و علی و حسن و حسین در جایگاهی بهشتی به نام «حظیرة القدس» در زیر گنبدی سفید به سرمی‌برند که سقف آن عرش پروردگار است.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: در قیامت، جایگاه من و علی و فاطمه و حسن و حسین سرایی زیر عرش پروردگار است. (12)
نویسنده خصایص فاطمه، ضمن بیانی مفصل درباره حظیرة القدس، می‌نویسد: والاترین جایگاه ها در بهشت حظیرة القدس است. (13)
پدر جان شما را کجا ملاقات کنم؟
جابر بن عبدالله انصاری از قول علی علیه‌السلام نقل می‌کند که: حضرت فاطمه علیهاالسلام از رسول خدا پرسید: ای پدر! در روز توقفگاه بزرگ! روز قیامت شما را کجا ملاقات کنم؟ حضرت فرمود: ای فاطمه! کنار در بهشت در حالی که پرچم الحمدلله با من است و نزد پروردگارم امت خود را شفاعت می‌کنم. عرض کرد: پدرم! اگر آنجا ملاقاتت نکردم؟ فرمود: مرا بر حوض کوثر ملاقات کن، در حالی که به امتم آب می‌دهم. عرض کرد: اگر آنجا ملاقاتت نکردم؟ فرمود: مرا به صراط ملاقات کن؛ در حالی که ایستاده ام و می‌گویم: پروردگار! امت مرا سالم نگه دار. عرض کرد: اگر آنجا ملاقاتت نکردم؟ فرمود: مرا نزد میزان ملاقات کن، در حالی که می‌گویم: پروردگار! امت مرا سلامت نگه دار. عرض کرد: اگر آنجا ملاقات نکردم؟ حضرت فرمود: مرا بر کنار جهنم ملاقات کن، در حالی که امتم را از شعله و زبانه‌های آتش منع می‌کنم، پس فاطمه علیهاالسلام با شنیدن این جمله خوشحال شد. (14)
پینوشت:
(1) فاطمه زهرا از ولادت تا شهادت، ص 65.
(2) فاطمه زهرا شادمانی دل پیامبر، ص 129؛ المقتل خوارزمی، ص 7.
(3) امالی مفید: ص 130، ح 6؛ احقاق الحقّ، ج 25، ص 222.
(4) بحار الانوار، ج 43، ص 221 ح 7؛ الاعمال شیخ صدوق.
(5) بحار الانوار، ج 43، ص 80.
(6) بحار الانوار، ج 43، ص 40، ح 41.
(7) مطفّفین، 25- 28.
(8) فاطمة الزهراء، ص 99.
(9) علامه امینی در منقبت 26
(10) فاطمة الزّهراء، ص 113.
(11) مسند فاطمه،ص 45؛ کفایة الطالب، ص 311؛ بشارة المصطفی، ص 48.
(12) فاطمة الزهراء، ص 100.
(13) خصایص فاطمه (س)، ص 341.
(14) بحارالانوار، ج 43، ص 21.
