تطبیق حدیث حضرت فاطمه با مشارکت اجتماعی زنان
از نظر اسلام زن حق حضور اجتماعی با رعایت حفظ حجاب را دارد و می‌تواند همچون مردان در فعالیت های جامعه اسلامی و رهبری آن مشاركت کند. اگر چنین است، پس چرا حضرت زهرا علیهاالسلام می‌فرمایند بهترین چیز برای زن این است كه كسی در جامعه او را نشناسد؟
درباره با سؤال و روایت نقل شده از فاطمه زهرا سلام الله علیها نكاتی چند به عرض می‌رسانیم:
1- این روایت در بردارنده یك حكم شرعی قطعی نیست، و در بیان یك حكم كلی استثناء ناپذیر نمی‌باشد. بسیاری از روایات شبیه روایت فوق وجود دارد كه شاید در نگاه اول ظاهری مطلق و كلی دارند ولی با توجه به روایات و مستندات دیگر، حكم تخصیص خورده و یا مقید به قیودی میشود كه یك بحث تفصیلی است.
2- فرمایش حضرت زهرای مرضیه علیهاالسلام در روایت ذكر شده، به معنای الزام و وجوب نیست، به عبارت دیگر، در عین حال كه خروج زن از منزل و حضور او در صحنه اجتماع با رعایت موازین و حدود شرعی جایز شمرده شده است، اما در مواقع غیر ضروری برای زنان بهتر آن است كه از اختلاط با مردان اجتناب كنند و این امر منافاتی با حضور علمی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی زنان (با حفظ شئونات و موازین اسلامی) ندارد. چنان كه حضرت زهرا علیهاالسلام خود به جبهه جنگ میرفتند و در غزوه های متعددی همراه با پیامبر (ص) شركت داشتند و در دفاع از ولایت حضوری فعال داشتند و حتی سخنرانی نمودند تا جایی كه در همین راه به شهادت رسیدند.
3- بعضی از قیود و محدودیت‌هایی كه در احكام و روایات در مورد زنان وارد شده است به منظور پاسداشت حریم عفاف و سلامت جامعه و از همه مهمتر حفظ كرامت و شخصیت واقعی زن متناسب با رسالت همسری و مادری میباشد و تجربه جهان غرب در آزادی‌های نامحدود برای ارتباط زنان و مردان در جامعه (به اعتراف اندیشمندان جامعه غرب) تجربه بسیار تلخی است كه زمینه انحطاط خانواده و به دنبال آن سقوط جامعه در منجلاب شهوات را فراهم نمود، كه از این رهگذر بیشترین ضرر و زیان نصیب زنان جامعه شد و در نتیجه كرامت و شخصیت زن به پایین‌ترین حد خود تنزل نمود.
