حدیثی یادگار از پدر

ابوجعفر طبری از ابن مسعود نقل می‌کند:

مردی به محضر فاطمه علیهاالسلام آمد و گفت: ای دختر رسول خدا! آیا چیزی از رسول خدا صلی الله علیه وآله برای خود شما یادگار مانده که مرا از آن بهره‌مند سازی؟ فاطمه زهرا علیهاالسلام به کنیز خود فرمود: آن جریده (لوح نوشته شده) را بیاور. کنیز به جستجو پرداخت، اما آن را پیدا نکرد. فاطمه به او فرمود: “ویحک اطلبیها فانها تعدل عندی حسنا و حسینا”؛ وای بر تو، آن را پیدا کن، که آن در نزد من مانند حسن و حسین علیه‌السلام ارزش دارد. کنیز به جستجو پرداخت و آن را پیدا کرد و نزد فاطمه علیهاالسلام آورد.

در آن نوشته بود: رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: از مؤمنان نیست کسی که همسایه‌اش از آزار او در امان نباشد، و هر کس به خدا و معاد معتقد است، به همسایه‌اش آزار نمی‌رساند، هر که به خدا و معاد ایمان دارد، سخن نیک می‌گوید یا ساکت می‌شود، خداوند دوست می‌دارد. کسی را که خیراندیش و بردبار و خویشتن دار است، و دشمن می‌دارد هر که را که دشنام دهنده و بد زبان و بی شرم و بسیار سؤال کننده و اصرار کننده در سؤال باشد، زیرا شرم و حیاء از ایمان است و ایمان در بهشت می‌باشد، ولی دشنام از بی شرمی ‌است و بی شرم در آتش است. (1)

پینوشت:

1. دلائل الامامة، ص 1؛ سفینة البحار؛ ج 1، ص 229.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا