خضوع و خشوع

فاطمه و مریم، نمونه‏ قانتات

“… و صَدَّقَتْ بِکَلِماتِ رَبِّها وَ کُتُبِهِ وَ کانَتْ مِنَ الْقانِتین” (1) ؛

… و مریم کلمات پروردگار خویش و کتابهای آسمانی او را با کمال ایمان تصدیق کرد و از قانتین بود.

قانتین و قانتات از مادّه‏ قنوت است و قنوت از نظر راغب، دوام طاعت توأم با خضوع معنی می‌دهد. (2) از نظر طبرسی قنوت بر اساس آیه‏ فوق دمیده شدن روح الهی در مریم دختر عمران و پاداشی بود در برابر پاکدامنی و دوام اطاعت و نماز و دعا و سکوت وی “فَنَفَخْنا فیهِ مِنْ رُوحِنا” (3) .

فاطمه‏ زهرا علیهاالسلام نیز آنچنان به خدای خود تعلق داشت و به درگاه او التجا می‌کرد که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله این دعا را به وی تعلیم دادند:

“یا حَی یا قَیومُ بِرَحْمَتِکَ اَسْتَغیث فَلا تَکِلْنی اِلی نَفْسی طَرْفَةَ عَین وَ اَصْلِح لی شَأْنی کُلّه” (4) ؛

ای زنده و ای پاینده! به رحمتت استغاثه می‌کنم، پس مرا لحظه‌ای به خود وامگذار و تمام کارهایم را برایم اصلاح فرما.

پینوشت:

(1) تحریم، 12.

(2) مفردات الفاظ القرآن الکریم، ص 428.

(3) تحریم، 12.

(4) جمع الجوامع، ج 1، ص 975؛ سفر الفردوس دیلمی، حدیث 8653.